بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای و هوازی بر بیان ژن agrp لنفوسیت زنان جوان تمرین کرده

مقدمه: agrp یا پروتئین وابسته به آگوتی یک نروپپتاید اشتها آور است که موثر در رفتار دریافت غذا، انتخاب غذا، تنظیم وزن، هموستاز انرژی و چاقی می باشد و سطح آن هنگام روزه داری، هیپوگلیسیمی(کم قندی) و چاقی بالا می رود. هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای و تمرین هوازی بر بیان ژن agrp لنفوسیت زنان جوان تمرین کرده می باشد. روش تحقیق: 24 زن تمرین کرده به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (8 نفر)، هوازی (8 نفر) و مقاومتی دایره ای (8 نفر) تقسیم شدند. گروه هوازی مسافت 1.5 مایل را با سرعت ثابت (شدت max hr80-75%) دویدند و گروه مقاومتی دایره ای، تمرینات را با شدت max hr80-75% انجام دادند و گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بودند. به منظور اندازه گیری بیان ژن agrp در لنفوسیت نمونه گیری خونی قبل از پروتکل تمرینی و همچنین بلافاصله پس از جلسه تمرین در حالی که همه آزمودنی ها ناشتا بودند به عمل آمد. برای اندازه گیری بیان ژن ابستاتین از روش نیمه کمی pcr استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک سویه در نرم افزار spss ورژن 16 استفاده شد. نتایج: تمرین هوازی و مقاومتی دایره ای سبب افزایش معنی دار در بیان ژن agrp لنفوسیت زنان ورزشکار گردید. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از تحقیق افزایش بیان ژن agrp را میتوان به تعادل منفی ایجاد شده در اثر تمرین نسبت داد؛ از طرفی ناشتایی شبانه نیز از عوامل تحریک ترشح agrp از هسته های کمانی هیپوتالاموس می باشد. هر دو عامل ناشتایی و فعالیت بدنی تعادل انرژی را در بدن بر هم می زنند که بدن به منظور جبران منابع از دست رفته ترشح پپتایدهای اشتها آوری مثل agrp را افزایش میدهد.